yuxu — is. 1. Dövraşırı yatmaq şəklində davam edən fizioloji hal (bu zaman beyin – şüur tamamilə, ya da qismən fəaliyyətdən qalır, bir sıra fizioloji proseslər zəifləyir və bədən dincəlir). Yuxudan ayılmaq. Yuxu zamanı. Yuxuda və ayıqlıqda. Uşağa yuxu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daban — is. 1. İnsan və heyvan ayağının dal hissəsi. Çox gəzməkdən dabanlarım sızıldayır. 2. Ayağa geyilən şeylərin arxa hissəsi. Corabın dabanını yamamaq. – Qərənfil xala corabların ikisinin də dabanını toxuyub kəsdi. Ə. Vəl.. // Ayaqqabı altının arxa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbədi — sif. və zərf <ər.> 1. Daimi, həmişəlik. Şair könlüm rübabını eşq ilə çaldı; Biz əbədi qardaş olduq: ilk bahar və mən. S. V.. Sübhün əbədi aşiqləri olan boz torağaylar havalanıb səhər nəğmələrini oxuyur. . M. Rz.. // Ölməz, daim yaşayan. Bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pinəki — is. dan.: pinəki aparmaq (vurmaq) – oturmuş halda huşa getmək, yuxu aparmaq, mürgüləmək, yuxuya getmək. Yorğunluqdan pinəki vurur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çimir — (Gədəbəy, İsmayıllı, Kürdəmir, Qazax, Meğri, Salyan, Şamaxı, Şəki, Şəmkir, Tovuz) mürgü. – Gözümə tezəcə çimir getmişdi, gəlif ça:rdılar (Şəki); – Bu gecə mürçex’ qoymuyup gözümüzə çimir gessin (Meğri); – Be:cə gözümə çimir də getmi:b (İsmayıllı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xonsumax — (Naxçıvan) yuxuya getmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xort — I (Zəngibasar) ögey. – O, mə:m xort qardaşımdı II xort düşməg: (Cəlilabad) tez və bərk yuxuya getmək. – İncığ adam xort düşər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
uymax — I (Çənbərək) yuxuya getmək, uyumaq. – Çağa beyjə ağladı yatəmmədi, indi də savaxdannan u:yuf II (Qax) bax oymax III, 1 … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hələ — z. 1. İnkar cümlələrində gözlənilən bir işin vaxtında baş vermədiyini, gecikmiş olduğunu bildirir – hələ də. Camaat hələ yığılmayıb. Məktub hələ mənə çatmayıb. Soyuqlar hələ düşməyib. – Uzaqdan görünən meşəli silsilə dağların başı sübh dumanından … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nal — 1. is. <ər. nəl> 1. Sürüşməkdən və zədələnməkdən qorumaq üçün at, qatır və s. heyvanların dırnaqlarına vurulan müvafiq formada hazırlanmış dəmir lövhəcik. 2. Ayaqqabıların dabanına, bəzən pəncəsinin qabaq hissəsinə vurulan nazik dəmir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oyaq — sif. 1. Yatmamış, yuxulamamış, yuxuya getməmiş. Kim yatmış, kim oyaq? – <Miraxur Səfərə:> Yuxuda boğazıma kəmsik salıb məni boğmaq istəyiblər. Yaxşı ki, sən oyaq imişsən. Ç.. <Türbət İmamyara:> Bu gecə qonaqlıqdır, adamlar hamısı oyaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti